30 Μαΐ 2012

Οδύσσεια στο Διάστημα - Μέρος ΙΙ



Τι ακολουθεί την έκδοση ενός βιβλίου. Μα φυσικά η παρουσίασή του στο κοινό.

Έτσι λοιπόν οι μαθητές του Ε'1, παρουσίασαν το βιβλίο τους “Οδύσσεια στο Διάστημα” στους μαθητές της Β' τάξης οι οποίοι παρακολούθησαν με αρκετό ενδιαφέρον.
Η πρόσκληση σχεδιασμένη από τους μαθητές:
Οι μαθητές του Ε'1 παρουσιάζουν το βιβλίο τους:





Οι μαθητές της Β' τάξης παρακολουθούν:


και στο τέλος τα παιδιά συζητούν:

23 Μαΐ 2012

Οδύσσεια στο Διάστημα


Στα πλαίσια της διαθεματικής εργασίας με θέμα “Τα βιβλία” και με αφορμή την ενότητα 10 του βιβλίου της Γλώσσας “Μυστήρια – Επιστημονική Φαντασία”, οι μαθητές της Ε'1 τάξης παρουσιάζουν το βιβλίο τους: “Οδύσσεια στο Διάστημα”.

Επιστρατεύοντας όλη τους τη φαντασία, έγιναν συγγραφείς και εικονογράφοι του βιβλίου τους και μας ταξιδεύουν μέσα από τις περιπέτειές τους σε άγνωστους πλανήτες του σύμπαντος.

 

Με την καθοδήγηση του καθ. Εικαστικών κ. Ευστάθιου Πηλιχού τα παιδιά δημιούργησαν το έργο “Διάστημα” το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε και ως εξώφυλλο του βιβλίου τους.







Ελάτε κι εσείς στο διαπλανητικό ταξίδι κάνοντας κλικ στο παρακάτω εικονοβιβλίο:

16 Μαΐ 2012

Η Ολυμπιακή Φλόγα στην πόλη μας



Οι μαθητές των Β2 και Ε2 τμημάτων του σχολείου μας με αφορμή τη φιλοξενία της ολυμπιακής φλόγας στην πόλη μας και τη διενέργεια λαμπαδηδρομίας, όπου και συμμετείχαν αθλητές παγκόσμιου βεληνεκούς (Αϊνδιλή Ειρήνη – ολυμπιονίκης, Τσικούνα Στέλλα - ολυμπιονίκης, Μιτζιφίρη Ελένη - παγκόσμια πρωταθλήτρια, Λέων Γεώργιος - παγκόσμιος πρωταθλητής, Αναγνώστου Φάνης - παγκόσμιος πρωταθλητής), συμμετείχαν στην τελετή υποδοχής της.


Στην τοποθεσία ''στρογγυλό'' είχε στηθεί βωμός για να ανάψει με τη φλόγα και στη συνέχεια ακολούθησε 30λεπτη τελετή με χαιρετισμούς επισήμων, χορευτικό πρόγραμμα από το Λύκειο Ελληνίδων Χαλκίδας, ενώ η Φιλαρμονική Ορχήστρα Χαλκίδας παιάνισε τον Ολυμπιακό ύμνο , τον εθνικό ύμνο του Λονδίνου και τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας.




Οι μαθητές της Β2 τάξης ορμώμενοι από την εμπειρία τους αυτή θέλησαν να αποτυπώσουν στο χαρτί όλα όσα είδαν, ζωγραφίζοντάς τα.




Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι ένα σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων το οποίο και αντιπροσώπευε ''την προσπάθεια για την νίκη''. Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα, και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου η ιερή φλόγα αναβόταν από τις ακτίνες του ήλιου και κρατούνταν άσβεστη καθ' όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Φλόγα επανήλθε κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, ενώ η λαμπαδηδρομία εισήχθη κατά τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.


Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Για πρώτη φορά έγινε το 1936 για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου, το οποίο ανήκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία. Επιστημονικός υπεύθυνος αυτής της πρώτης αφής ήταν ο καθηγητής φυσικής Σαλτερής Περιστεράκης.


Η πρωθιέρεια Ινώ Μενεγάκη
«έδωσε ζωή» στην Ολυμπιακή Φλόγα
Σύμφωνα με το τελετουργικό που έχει καθιερωθεί την αφή κάνει η πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίου), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλλοντας την ακόλουθη επίκληση:



ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ιερά σιωπή!

Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.

Όρη και Τέμπη σιγήστε.

Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.

Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.

Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,

στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα

για τη φιλόξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).

Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γης

και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.

Μετά την αφή η πρωθιέρεια παραδίδει-ανάβει με τη φλόγα τη δάδα του πρώτου λαμπαδηδρόμου, ενώ παράλληλα φυλάει άσβηστη τη φλόγα σε όλη τη διάρκεια της ολυμπιακής τετραετίας σε ειδικό χώρο. Ακολουθεί λαμπαδηδρομία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας πριν τελικά παραδοθεί στους εκπροσώπους της διοργανώτριας χώρας.

Η λαμπαδηδρομία συνεχίζεται και η φλόγα φτάνει στο στάδιο τη βραδιά της τελετής έναρξης των αγώνων.

Πρώτοι Λαμπαδηδρόμοι
Ο πρώτος Λαμπαδηδρόμος για
το 2012, Σπύρος Γιαννιώτης
Ιδιαίτερα τιμητική είναι η επιλογή του πρώτου και του τελευταίου λαμπαδηδρόμου. Από το 1936 μέχρι το 1956 οι πρώτοι λαμπαδηδρόμοι δεν ήταν αθλητές. Στη συνέχεια καθιερώθηκε να είναι αθλητής εκτός από το 1972 και το 1980.


Το 1984 δεν έγινε λαμπαδηδρομία επί ελληνικού εδάφους, ως διαμαρτυρία για την εμπορευματοποίησή της από τους διοργανωτές της ολυμπιάδας του Λος Άντζελες.

Ως το 2004 οι πρώτοι λαμπαδηδρόμοι ήταν αθλητές στίβου. Μόλις το 2008 επιλέχτηκε από άλλο άθλημα (τάε κβον ντο). Ως τώρα δεν υπήρξε γυναίκα πρώτη λαμπαδηδρόμος.

Η λαμπαδηδρομία συμβολίζει το πέρασμα των Ολυμπιακών παραδόσεων από τη μία γενιά στην επόμενη.





15 Μαΐ 2012

Οι μαθητές της Ε' φτιάχνουν κινούμενα σχέδια...

Η Άννα και η Χρύσα από το Ε2 δημιούργησαν το παρακάτω κινούμενο σχέδιο που το ονόμασαν "Λάβα" για το μάθημα Τ.Π.Ε. χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα Pencil.



Η Κατερίνα και ο Θάνος από το Ε2 έδωσαν στο κινούμενο σχέδιο τους τον τίτλο "Λουλούδια":



Και ο Αλέξανδρος από το Ε1 έφτιαξε τον "'Ανθρωπο":



Δοκίμασε κι εσύ να φτιάξεις το δικό σου κινούμενο σχέδιο. Μπορείς να κατεβάσεις το πρόγραμμα από εδώ!

13 Μαΐ 2012

Χρόνια πολλά γλυκιά μανούλα!!!

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας. 

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας. 

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο. 

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους. 
Anna Marie Jarvis

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή. 

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου. 

Εμείς, όμως, να δείχνουμε την αγάπη μας στη Μάνα μας όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή. Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που θα δίνουμε κάθε μέρα στη μάνα μας. (πηγή users.sch.gr. Θα βρείτε ακόμα, πληροφορίες για την Μητέρα στην Τέχνη και τη Λογοτεχνία.

"Η καρδιά της Μάνας", Άγγελος Βλάχος 
Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι, 
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη. 
-Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά, 
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου, 
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
 να ρίξω να την φάει το σκυλί μου. 

Τρέχει ο νιός, τη μάνα του σκοτώνει 
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει 
και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει 
και πέφτει ο νιός κατάχαμα με δαύτη. 

Κυλάει ο γιός και η καρδιά κυλάει 
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει. 
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει: 
-Εχτύπησες, αγόρι μου;…και κλαίει! 

Στο σχολείο μας οι μαθητές υπό τις οδηγίες του καθ. Εικαστικών κου Ευστάθιου Πηλιχού δημιούργησαν τις παρακάτω κατασκευές:










1 Μαΐ 2012

Καλή Πρωτομαγιά!


Με αφορμή τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς οι μαθητές του Β'2 τμήματος - με συντονίστρια τη δασκάλα τους κα Πριμηκύριου Ευαγγελία - κατασκεύασαν μαγιάτικα στεφάνια, όπως ορίζουν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, με επιθυμία τους να στολίσουν τους χώρους του σχολείου μας.

 Οι μαθητές την ώρα της δημιουργίας του στεφανιού:

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα αργίας (η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, για το εργατικό κίνημα είναι απεργία) για πολλές χώρες του κόσμου. Τις περισσότερες φορές η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών (Εργατική Πρωτομαγιά), την ημέρα δηλαδή που τιμώνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος.

H Εργατική Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σαν παγκόσμια μέρα διεθνούς δράσης και αλληλεγγύης των εργαζομένων από το Διεθνές Σοσιαλιστικό Συνέδριο του Παρισιού στα 1890, αλλά γεννήθηκε στα 1886 στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι ρίζες της βρίσκονται στην πάλη των εργαζομένων για λιγότερες ώρες εργασίας. Η πρώτη εργατική ομοσπονδία που δημιουργήθηκε μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο, στο συνέδριό της τον Αύγουστο του 1866 διακήρυττε:

«Η πρώτη και μεγάλη ανάγκη των ημερών μας, να ελευθερωθεί αυτή η χώρα από την καπιταλιστική σκλαβιά, είναι να ψηφιστεί ένας νόμος σύμφωνα με τον οποίο το οχτάωρο θα είναι η κανονική εργάσιμη μέρα σε όλες τις πολιτείες της Αμερικανικής Ομοσπονδίας». Η 1η του Μάη του 1886 ήταν ένα μαζικό απεργιακό κίνημα. Μισό εκατομμύριο εργάτες κινητοποιήθηκαν με απεργίες και διαδηλώσεις σε μεγάλες και μικρές πόλεις. Το Σικάγο έκανε την πιο εντυπωσιακή Πρωτομαγιά, με 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους. Η κινητοποίηση συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες, με όλο και περισσότερους κλάδους να εφαρμόζουν στην πράξη το οκτάωρο. Ήταν μέρες διεθνισμού, όπου διαφορετικές κοινότητες ενώθηκαν στον ίδιο στόχο: Στο Σικάγο 10.000 Βοημοί, Πολωνοί και Γερμανοί διαδήλωσαν με μουσική και σημαίες.


Ήταν μέρες αντιρατσισμού, αφού για πρώτη φορά σε πάρκα που ήταν κλειστά για τους Μαύρους οι απεργοί, λευκοί και μαύροι, κατέληγαν τις διαδηλώσεις μέσα σ' αυτά, κάνοντας τις εφημερίδες να γράφουν «έτσι οι Ιππότες της Εργασίας γκρέμισαν τα τείχη της προκατάληψης».

Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία έθιμα έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

H Πρωτομαγιά είναι από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας, πιθανόν κατάλοιπο πανάρχαιων προχριστιανικών δοξασιών σχετικών με τη γονιμότητα και την καρποφορία της γης.

Χαρακτηριστικό ότι οι βασικές εκδηλώσεις της, όπως η έξοδος των ανθρώπων στην ύπαιθρο με συνοδεία χορών και τραγουδιών και το μάζεμα λουλουδιών για να πλεχτούν στεφάνια, τα οποία στη συνέχεια κρεμιούνται σε εμφανή θέση των σπιτιών, συναντώνται  στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών.

Ένα από τα πιο τυπικά έθιμα της Πρωτομαγιάς, το μαγιάτικο κλαδί ή το στεφάνι, είναι πιθανόν να έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Είναι γνωστό ότι στην αρχαία Ελλάδα τέτοια κλαδιά ή στεφάνια τα χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά. Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι δεν έλειπαν από καμιά σημαντική εκδήλωση του δημόσιου, ιδιωτικού ή θρησκευτικού βίου. Επιπλέον είναι αξιοπρόσεκτο ότι η πιο σημαντική γιορτή ενός μήνα των αρχαίων, του Θαργηλιώνος, που πάνω - κάτω αντιστοιχούσε με τον δικό μας Μάιο, περιελάμβανε στα δρώμενά της την κατασκευή ενός κλαδιού ανάλογου με το μαγιάτικο. Πιο συγκεκριμένα, στα Θαργήλια, γιορτή που έδωσε και το όνομά της σ' ολόκληρο τον μήνα, σχημάτιζαν μια λατρευτική πομπή προς τιμήν του Ηλίου και των Ωρών (Εποχών), που συντελούν τα μέγιστα στην ωρίμανση των καρπών. Στην πομπή περιέφεραν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα. Το τύλιγαν με ταινίες και πάνω του κρεμούσαν σύκα, διάφορα ψωμάκια και μικρά φλασκιά γεμάτα κρασί, λάδι και μέλι. Το κλαδί αυτό, η «ειρεσιώνη» των γραπτών πηγών, μοιάζει εξαιρετικά με το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, και αυτό μας το βεβαιώνει και το γεγονός ότι σε παλιότερες εποχές το τελευταίο το έφτιαχναν όχι με άνθη αλλά με κλαδιά οπωροφόρων δένδρων που έφεραν καρπούς και στα οποία αναρτούσαν κρεμμύδια και σκόρδα.


 Οι μαθητές με τα στεφάνια που έφτιαξαν:

 Τα στεφάνια στόλισαν τους τοίχους της τάξης…

την είσοδο της αίθουσας…

αλλά και το σχολείο...


Πρωτομαγιά, Διονύσιος Σολωμός

Του Μαΐου ροδοφαίνεται η μέρα

που ωραιότερη φύση ξυπνάει

και την κάνουν λαμπρά και γελάει

πρασινάδες, αχτίδες, νερά.

Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι

παιδιά κι άντρες, γυναίκες και γέροι

ασπροεντύματα, γέλια και κρότοι,

όλοι οι δρόμοι γιομάτοι χαρά.

Ναι, χαρείτε του χρόνου τη νιότη,

άνδρες, γέροι, γυναίκες παιδιά.